پس از پیروزی انقلاب اسلامی، دشمنان کشور عزیزمان همواره با ساخت فیلم های ضد ایرانی سعی داشته اند چهره ای نا زیبا از ایران به جهان عرضه کند.

فیلم های ضد ایرانی

دشمنان جمهوری اسلامی که آمریکا و رژیم اشغالگر قدس که در رأس این دشمنی قرار دارند، از همان ابتدا وقتی دیدند نظام جمهوری اسلامی ایران تثبیت شده از همه ظرفیت‎ها و امکانات خود برای ضربه زدن به انقلاب استفاده کردند. آمریکا به‎عنوان سردمدار نظام سلطه در جهان، با اشراف به نقش رسانه و مدیوم تاثیرگذار و فراگیری چون سینما، خیلی زود دست به‎کار شد و به تولید فیلم‎هایی پرداخت که در آن چهره‎ای مخوف و نازیبا از ایران و انقلاب اسلامی به جهان عرضه کند.فیلم های ضد ایرانی

فیلم های ضد ایرانی
 
امکانات وسیع هالیوود به محض اراده، در خدمت امپریالیست قرار گرفت و با خط دهی و هدایت جریان صهیونیستی، فیلمنامه‎‎های فراوانی نوشته شد و جلوی دوربین رفت. آمریکا طی این سال ها، با جعل و تحریف واقعیت و دروغ پردازی‎‎های هالیوودی، فیلم‎هایی به‎منظور ایران هراسی و اسلام هراسی ساخته است تا افکار جهانیان ناآگاه را هدف قرار دهد. نمی‎توان گفت که این فیلم‎ها حاوی تاثیرات منفی و برای شستشوی مغزی مخاطبان ساده اندیش و جاهل و زودباور نبوده است. اما با استناد به‎نظرات کارشناسان بی‎طرف جامعه جهانی، می‎شود با قطعیت اذعان کرد که این جریان ضد ایرانی، هیچ‎گاه در کلیت و نهایت موفق نبوده و به هیچ وجه خروجی ماندگاری نداشته است.
 
با این حال آمریکا و نظام سلطه، هم‎چنان مذبوحانه به این تلاش‎های سینمایی ادامه می‎دهد و با دروغ‎های شاخداری که با بهره‎گیری از بهترین امکانات هالیوودی و بعضا با حضور برخی ستاره‎‎های پرزرق و برق و گاهی بازیگران به بیراهه رفته ایرانی ساخته می‎شود، سعی می‎کند به نظام و انقلاب ضربه بزند. اما سیاستمداران پشت پرده این جریان بیمار، خودشان هم، نیک می‎دانند که باور‎ها و ارزش‎ها و اعتقادات مردم ما به این سادگی ها تحت تاثیر نظام سلطه قرار نخواهد گرفت.


فیلم فرستاده/ 1983

  • کارگردان:پرویز صیاد
  • بازیگران:پرویز صیاد، هوشنگ توزیع، مری آپیک، کامران نوزاد
 
فیلم فرستاده
 
اولین فیلم‎های مطرح ضد ایرانی را ایرانی‎‎های مهاجرت کرده ساختند و با خودشیرینی جلوی بیگانه و آمریکایی‎ها، به نوعی چراغ اول را روشن کردند. پرویز صیاد که در سینمای پیش از انقلاب هم با کاراکتر صمد شناخته می‎شد و هم به‎عنوان تهیه‎کننده و کارگردان، سعی می‎کرد پز روشنفکرانه‎اش را هم حفظ کند. پس از خروج از کشور، تلاش می‎کند فعالیت سینمایی‎اش را ادامه دهد. او برای تثبیت جای پایش در آمریکا، باید در همان ابتدا نوشابه‎ای برای میزبانانش باز می‎کرد و چه‎ چیزی بهتر از ساخت یک فیلم ضد ایرانی.
 
صیاد در «فرستاده»، قصه یک ایرانی مذهبی را روایت می‎کند که به‎وسیله سران جمهوری اسلامی ایران به آمریکا فرستاده می‎شود تا علی اکبر طباطبایی، یکی از ساواکی‎‎هایی که در واشینگتن زندگی می‎کند، را ترور کند. اما این شخص پیش از اقدام، به‎وسیله فرد دیگری ترور می‎شود و اتفاقات دیگری پیش می‎آید. فیلم به‎دلیل همان نگاه ضد ایرانی و ضد انقلابی‎اش، خیلی زود در آمریکا و غرب مورد توجه قرار می‎گیرد و حتی جشنواره‎‎های سینمایی معتبری چون لوکارنو و برلین هم حسابی تحویلش می‎گیرند.
 
 

فیلم بدون دخترم هرگز/ 1991

 
  • کارگردان:برایان گیلبرت
  • بازیگران:سالی فیلد، آلفرد مولینا
 
بدون دخترم هرگز
 
این فیلم یکی از اولین فیلم‎ها و البته مشهورترین فیلم‎های ضد ایرانی آمریکاست و سروصدای زیادی به پا کرد. تهیه و توزیع فیلم را کمپانی معتبر مترو گلدوین مایر به عهده داشت، آهنگساز آن جری گلداسمیت معروف بود و بازیگران سرشناسی چون سالی فیلد و آلفرد مولینا در آن بازی می‎کردند.
 
فیلم براساس کتابی به همین نام، بدون دخترم هرگز، نوشته بتی محمودی، ساخته شد و قصه پزشکی ایرانی به نام بزرگ محمودی را روایت می‎کند که تصمیم می‎گیرد پس از انقلاب همراه همسر آمریکایی‎اش بتی و دخترش مهتاب به ایران سفر کند، اما بتی به‎دلیل جنگ ایران و عراق و ماجرای تسخیر لانه جاسوسی به‎وسیله نیرو‎های مومن و انقلابی که از طرف آمریکایی‎ها با عنوان گروگان گیری و تصرف سفارت آمریکا یاد می‎شود، به این سفر خوشبین نیست. باقی فیلم مربوط به سفر این خانواده به ایران و رفتار‎های خشونت‎آمیز ایرانی هاست.
 
در واقع، فیلم هم‎چنان‎که یکی از آثار صاحب نام ضد ایرانی است، در اغراق و دروغگویی هم الگوی کاملی محسوب می‎شود. تصویری که فیلم از ایران و اسلام و انقلاب ارائه می‎دهد ـ با شخصیت‎هایی کاریکاتورگونه ـ تصویری خشن و نامهربان از برترین دین و پیروان آن است.
 
 

فیلم مریم/ 2002

 
  • کارگردان:رامین سری
  • بازیگران:مازیار جبرانی، دیوید اکرت، مریم پاریس، ‎شان تیوب، شهره آغداشلو، گلی سمیعی
 
فیلم مریم
 
باز هم یک زخم قدیمی که سر باز می‎کند؛ یعنی واقعه مهمی چون تسخیر لانه جاسوسی که هنوز یادآوری این شکست برای آمریکایی‎ها دردناک و تلخ است، و باز هم توپی که با پاس ایرانی‎‎های بی‎ریشه، به گل تبدیل می‎شود. البته پر واضح است که این گل هم به سیاق همه گل‎های این‎چنینی آفساید است و به هیچ عنوان به ثمر رساندن آن امتیازی برای سازندگان و تصمیم گیرندگان پشت پرده آن محسوب نمی‎شود. فیلم «مریم»، داستان یک خانواده ایرانی را در آمریکا به تصویر می‎کشد؛ مریم آرمین، دختر یک پزشک ایرانی است که خود را یک آمریکایی می‎داند.
 
علی، پسر عموی او که جوانی مذهبی و از دوستداران امام (ره) و انقلاب است، برای تحصیلات دانشگاهی به آمریکا می‎رود. همزمان با تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در ایران، علی هم تصمیم می‎گیرد محمدرضا پهلوی، شاه فراری ایران را ترور کند که در مرکز سرطان منهتن بستری است. نکته جالب اینجاست که پدر مریم هم در همین مرکز کار می‎کند. همان روش‎های اغراق‎آمیز و تصورات ساده لوحانه درباره ایران و انقلاب اسلامی، باعث می‎شود به سیاق فیلم‎های دیگر این‎چنینی، باز هم با اثری ابتر و ضعیف طرف باشیم.
 

فیلم اسکندر/ 2004

 
  • کارگردان:الیور استون
  • بازیگران:کالین فارل، جرد لیتو، آنجلینا جولی، وال کیلمر، آنتونی هاپکینز، رزاریو داوسن، کریستوفر پلامر
 
فیلم اسکندر
 
الیور استون، از جمله کارگردان‎‎های سرشناس آمریکاست که تبحر ویژه‎ای در پرداختن به موضوعات و سوژه‎‎های تاریخی، چه در قالب فیلم مستند و چه در قالب داستانی دارد. فیلم «جوخه» او که نگاهی شماتت‎آمیز به جنگ ویتنام دارد، هنوز به‎عنوان اثری شاخص مورد بحث و بررسی قرار می‎گیرد. وال استریت، جی اف کی، متولد چهارم ژوییه و قاتلین بالفطره، برخی از مهم‎ترین فیلم‎های این کارگردان هستند. اما ناگهان کارگردانی با این پیشینه هوس می‎کند فیلمی تاریخی درباره اسکندر مقدونی بسازد.
 
خب این مسئله هم به خودی خود ایرادی ندارد و حق طبیعی هر فیلمساز است، اما استون و همه اتاق فکر فیلم، تصمیم گرفتند در نشان دادن بدی‎‎های ایرانی‎ها و هخامنشیان از هیچ کاری دریغ نکنند و بدترین رفتار‎ها و انحرافات را به اهالی پارس نسبت دهند. درست است که به‎دلیل زمان فیلم که مربوط به گذشته‎ای دور است و علی الظاهر نباید ربطی به دوران معاصر داشته باشد، اما ساخت فیلم در این برهه زمانی باعث می‎شود که آمریکایی‎ها به شکل هوشمندانه ای، دشمنی‎شان با ایران و ایرانی را در قصه‎ای تاریخی بیان کنند. نتیجه هم فیلمی می‎شود تحریفی و یک طرفه که جزو آثار ضعیف کارنامه استون است.
 

فیلم سیریانا/ 2005

 
  • کارگردان:استیون گیگان
  • بازیگران:جورج کلونی، مت دیمون، کریس کوپر، آماندا پیت
 
فیلم سیریانا
 
سیریانا قرار بوده فیلمی در ژانر سیاسی باشد، مثلا مثل آثاری که کاستاگاوراس (زد، حکومت نظامی) و جیلو پونته کوروو (نبرد الجزیره) ساختند، اما نتیجه اثری شده که نه نشانی از این فیلم‎های خوب دارد و نه می‎تواند گلیم خودش را از آب بیرون بکشد؛ چراکه نگاه پشت فیلم مغرضانه و کاملا یک طرفه است و می‎خواهد دیکته‎ای از سرمشق‎های سیاست‎های آمریکا در جهان و از جمله خاورمیانه باشد. فیلم از جنبه‎ای دیگر و از وجه سرگرم کننده‎اش هم می‎خواهد جا پای آثار جیمزباند بگذارد، اما این اتفاق هم نمی‎افتد و در این بخش هم دستش به‎جایی بند نیست. موضوع اصلی فیلم، نفت و تاثیر آن بر اقتصاد جهانی است و اینکه آمریکا کنترل نفتی‎اش را در خاورمیانه دارد از دست می‎دهد.
 
عده‎ای خرابکار و تروریست از تهران و کشور‎های عربی، مدام دست به اقدامات خرابکارانه می‎زنند و هر بار باب بارنز، کهنه سرباز آمریکایی که حالا افسری عالی‎رتبه است، باید سروسامانی به قضیه بدهد. یکی نیست بگوید اصلا نفت خاورمیانه به آمریکا چه ربطی دارد که می‎خواهد کنترل آن را در دست بگیرد؟ آمریکا مثل همیشه در این فیلم هم خودش را مالک دنیا و هر آنچه در آن است، می‎داند و بنا بر همین خودخواهی و تمامیت خواهی، همه را دشمن خود می‎پندارد و برای تخریب و بد نشان دادن آن ها، از ایرانی‎ها گرفته تا دیگر مسلمانان، از هیچ کوششی دریغ نمی‎کند.
 

فیلم 300/ 2006

 
  • کارگردان:زاک اسنایدر
  • بازیگران:جرارد باتلر، لینا هدی، دیوید ونهام، دومینیک وست، رودریگو سانتورو
 
فیلم 300
 
آمریکا همواره سعی می‎کند ناکامی هایش در مواجهه با ایران را در سیاست خارجی با دروغ پردازی‎‎های هالیوودی جبران کند؛ فیلم فانتزی و تاریخی ـ تخیلی 300 یکی از مصداق‎های این مقابله ناکارآمد است. آن‎ها در این فیلم تصمیم گرفتند، باز هم به‎صورت غیرمستقیم، به ایران حمله کنند و با سودجویی از واقعه‎ای تاریخی، به ایرانی‎ها ضربه بزنند. در نتیجه فیلمی پر از تحریف و ناراستی و نژادپرستی از آب درآمد که حتی داد غیر ایرانی‎‎های منصف و اهل مطالعه را هم در آورد.
 
این فیلم قصه مقاومت و جان فشانی 300 سرباز اسپارتی (نیرو‎های یونانی) است که به رهبری لئونیداس، در برابر ارتش 300 هزار نفری خشایارشاه مبارزه می‎کنند. استفاده فراوان از جلوه‎‎های ویژه، فیلم را بیش از پیش مصنوعی جلوه می‎دهد و از واقعیت دور می‎کند. ضمن اینکه سازندگان این فیلم هر چقدر دلشان می‎خواهد ایرانی‎ها را خشن، منحرف، ترسو و ناتوان نشان می‎دهند و در آن دورهمی که راه می‎اندازند، حسابی عقد ه گشایی می‎کنند.
 

فیلم شبی با پادشاه/ 2006

 
  • کارگردان:مایکل سجبل
  • بازیگران:تیفانی دوپونت، لوک گاس، جان ریس دیویس، عمر شریف
فیلم شبی با پادشاه
 
باز هم یک فیلم تاریخی دیگر و باز هم درباره دوران خشایارشاه. این‎بار هالیوود سراغ بخشی ضربه پذیر درباره یهودیان در دوران پادشاهی ایران می‎رود و سعی می‎کند با معادل سازی‎‎های تمثیلی و هنرمندانه، بحث مظلومیت یهودیان در ایران و جهان را در طول تاریخ مطرح کند. در واقع جریان صهیونیستی و اسرائیلی پشت پرده این فیلم، و سیستم هالیوود، تلاش می‎کند با روایت این قصه و شاخ و برگ دادن بیش از حد به آن، نوشابه‎ای برای خودش باز کند. هامان، وزیر خشایارشاه، روزی از جایی عبور می‎کند، همه به‎جز فردی به نام مردخای به او تعظیم می‎کنند.
 
این موضوع برای هامان قابل هضم نیست، برای همین با ترفندی حکم قتل عام یهودیان را از شاه ایران می‎گیرد. ولی دختری یهودی به نام استر که تحت سرپرستی مردخای بوده، نزد خشایارشاه می‎رود و او را از این کار منصرف می کند. در واقع با فداکاری، جلوی ادامه نابودی و کشتار یهودیان را می‎گیرد. این فیلم صرفا نشانه واضح دیگری از دشمنی آمریکا و صهیونیست‎ها با ایران است و هیچ امتیازی در آن مشاهده نمی‎شود.
 

فیلم پرسپولیس/ 2007

 
  • کارگردان:مرجان ساتراپی و ونسان پارونو
  • صدا پیشگان:کیارا ماسترویانی و کاترین دونوو
 
فیلم پرسپولیس
 
انیمیشن پرسپولیس براساس داستان مصوری به همین نام، نوشته مرجان ساتراپی، ساخته شد؛ در واقع فیلم در نشان دادن فضای پس از انقلاب اسلامی ایران، به نوعی به الگو‎هایی چون بدون دخترم هرگز هم ادای دینی می‎کند. پرسپولیس، فضای پیش و پس از انقلاب را با هم مقایسه می‎کند و با قراردادن نشانه‎‎هایی خصمانه و عنادورزانه به این نتیجه می‎رسد ـ یا به‎عبارت دیگر می‎خواهد به مخاطب تلقین و دیکته کند ـ که مردم ایران بعد از این واقعه، همگی افسرده و دلشکسته شده‎اند.
 
ضدیت فیلم با موضوع حجاب بسیار آشکار است و به‎دنبال صدور این بیانیه است که بگوید نظام جمهوری اسلامی، جنبش و فعالیت زنان را سرکوب می‎کند. مضمون فیلم به‎گونه‎ای بود که حتی در برخی کشور‎های عربی هم باعث اعتراض مسلمانان شد. پرسپولیس، در ساختار و کیفیت خلاقیت‎ها و نوآوری‎‎هایی داشت و همین مسئله و البته محتوای ضد ایرانی و ضداسلامی‎اش هم مزید بر علت شد و فیلم، موفقیت‎هایی در برخی جشنواره‎ها از جمله کن به دست آورد. جالب اینجاست ساتراپی، جایزه جشنواره کن خود را به مردم ایران تقدیم کرد و فیلمش را اثری کاملا بی طرفانه خواند!
 

فیلم سنگسار ثریا / 2008

 
  • کارگردان:سیروس نورسته
  • بازیگران:شهره آغداشلو، پرویز صیاد، علی پورتابش، جیمی کاویزل، موژان مارنو
 
فیلم سنگسار ثریا
 
این فیلم یکی از ضعیف‎ترین فیلم‎های تاریخ سینما در ساختار، شیوه روایت و کیفیت است که تلاش مذبوحانه‎ای برای بدجلوه دادن اسلام و ایران در جهان می‎کند و طبیعی است که راه به‎جایی هم نمی‎برد. فیلم براساس کتابی به همین نام نوشته فریدون صاحب جمع، ساخته شده است و سازندگان ایرانی جلای وطن کرده، باز هم خواسته‎اند آب به آسیاب دشمن بریزند. آن‎ها با پرداختن به عقوبتی شرعی و قانونی، مسئله را بیش از پیش بزرگ جلوه می‎دهند و فیلم را به‎زعم‎ خودشان به بیانیه‎ای در راستای نقض حقوق بشر در ایران تبدیل می‎کنند. پیدا کردن یک بازی خوب در فیلم، کاری نشدنی است.
 
ضمن اینکه بازی کاویزل در نقش روزنامه‎نگاری فرانسوی هم امتیازی برای فیلم محسوب نمی‎شود. او همان بازیگر نقش مسیح در فیلم «مصائب مسیح»، ساخته مل گیبسن، است.
 

فیلم کشتی گیر/ 2008

 
  • کارگردان:دارن آرونوفسکی
  • بازیگران:میکی رورک، ماریسا تومی، ارنست میلر
فیلم کشتی گیر
 
قصه فیلم کشتی گیر اگر بدون جهت گیری‎‎های بی‎دلیل سیاسی بود، شاید گیرا و جذاب می‎شد و تلاش برای بقای یک ورزشکار کهنه کار، تماشاگر را متاثر و با خود همراه می‎کرد. آن هم فیلمی که کارگردان شناخته شده‎ای چون آرونوفسکی پشت آن است که فیلم‎های مطرحی چون مرثیه‎ای برای یک رویا و قوی سیاه را در کارنامه دارد و بازیگر کارکشته‎ای چون رورک، ایفاگر نقش اصلی آن است. اما «کشتی گیر» بدون هیچ ضرورتی، مهم‎ترین سکانس هایش را آغشته به رنگ سیاست، آن هم از نوع ضد ایرانی‎اش، می‎کند. هر چند حتی چنین رویکرد بیمارگونه‎ای به چشم داوران جشنواره معتبری چون ونیز هم خوش می‎آید و آن‎ها جایزه شیر طلایی را به این فیلم می‎دهند.
 
رندی رابینسون، کشتی کج کار با سابقه‎ای است که سال‎ها به‎دلیل بیماری از ورزش دور بوده، اما می‎خواهد عزمش را جزم کند تا برای آخرین بار مبارزه‎ای انجام دهد. حریف او هم یک کشتی گیر ایرانی به نام آیت‎الله است! کارگردان فقط هم به این نامگذاری اکتفا نمی‎کند و سعی می‎کند در سکانس‎های مسابقه، حسابی عقده هایش را سر جمهوری اسلامی ایران خالی کند. نتیجه صحنه‎‎هایی توهین‎آمیز است که به مذاق هیچ ایرانی خوش نمی‎آید.
 
 

فیلم زنان بدون مردان/ 2009

 
  • کارگردان:شیرین نشاط
  • بازیگران:آریتا شهرزاد، آنا پیروز، شبنم طلوعی، پگاه فریدونی، زهرا امیرابراهیمی، نوید اخوان
 
فیلم زنان بدون مردان
 
این فیلم براساس کتابی با قلم شهرنوش پارسی پور ساخته شده و زندگی مصیبت بار زنان ایرانی را ظاهرا در مقطع کودتای 28 مرداد، در سال 1332، و زمان دکتر مصدق روایت می‎کند، اما واضح است که فیلم می‎خواهد این اوضاع نابسامان مظلومیت زنان را به دوران معاصر و سال‎های اخیر در ایران بچسباند. یک فعال سیاسی، یک خودفروش، یک کمونیست و یک فرد سنتی، چهار زن قصه‎‎های این فیلم هستند. این فیلم هم به‎دلیل ارائه تصویری سیاه از ایران، با نظر مثبت برخی منتقدان و جشنواره‎‎های خارجی روبه‎رو شد؛ از جمله جشنواره ونیز که شیر نقره‎ای بهترین کارگردان را به نشاط می‎دهد.
 

فیلم غیرقابل فکر/ 2010

 
  • کارگردان:گرگور جوردن
  • بازیگران:ساموئل ال جسکون، مایکل شین، برندان روث، گیل بیلاز
 
فیلم غیرقابل فکر
 
فیلم غیرقابل فکر، قصه یک مامور و بازرس اف بی ‎ای است که از یک مظنون تروریستی بازجویی می‎کند. ظاهرا سه بمب اتمی در سه نقطه آمریکا جاسازی شده‎ تا به موقع این کشور را روی هوا بفرستد. همه تلاش بازجو این است که مظنون به این مسئله اعتراف کند، اما گویا بمب چهارمی هم در کار است و همه از آن بی‎خبرند. فیلم‎هایی با موضوع عملیات خرابکارانه و تروریستی به‎ویژه در سال‎های اخیر رونق گرفته و هالیوود هم استاد روایت کردن چنین قصه‎‎های مهیجی است.
 
آمریکا بیش از هر حکومت دیگری در دنیا در این امر تبحر دارد و زبده‎ترین تروریست‎ها را پرورش می‎دهد، اما می‎خواهند خود را مظلوم‎ترین ملت در بحث تروریسم نشان دهند. در «غیرقابل فکر» اما پیرو همان نگاه مریض و متوهم، مظنون اصلی براندازی آمریکا، ایرانی‎ها هستند؛ آن هم با بمب اتمی. در واقع سازندگان این فیلم، این‎بار کمی پا را از حد خود فراتر گذاشته‎اند و ادعای دروغین سیاستمداران آمریکا، مبنی بر در اختیار داشتن بمب اتمی از سوی ایران، را مطرح می‎کنند.
 

اورشلیم:شمارش معکوس/ 2011

 
  • کارگردان:هارولد کرنک
  • بازیگران:دیوید‎ای آر وایت، آنا زیلینسکی، استیسی کیچ، رندی تراویس
 
اورشلیم:شمارش معکوس
 
باز هم آمریکا و باز هم توهم اینکه ایران، بمب اتمی در اختیار دارد. اورشلیم:شمارش معکوس، براساس کتابی به همین نام ساخته شده و ضدبرنامه‎‎های هسته‎ای ایران است. قصه تخیلی فیلم درباره هفت ایرانی مسلمان به نام گروه هفت شگفت‎انگیز است که می‎خواهند با بمب‎گذاری و عملیات خرابکارانه، کشور آمریکا را نابود کنند! نتیجه این نگاه توهمی و خنده دار و به شکل بسیار بدی سیاست زده، با خواندن همین خلاصه قصه و موضوع، واضح و مبرهن است و اصلا نیاز به دیدن فیلم نیست.
 
اما اگر هوس خندیدن، آن هم با دیدن فیلمی غیرکمدی به سرتان زد، می‎توانید این فیلم را تماشا کنید و از رویت تصورات آمریکایی‎ها لذت ببرید.

فیلم شرایط/ 2011

  • کارگردان:مریم کشاورز
  • بازیگران:نیکول بوشهری، سارا کاظمی، رضا سیسکو صفایی، سهیل پارسا
 
فیلم شرایط
 
این فیلم ظاهرا می‎خواهد تمایلات منحرفانه دو دختر به یکدیگر را روایت کند، اما عملا منظورش بیشتر از این حرف هاست و می‎خواهد وانمود کند که شرایط جمهوری اسلامی ایران به قدری بغرنج و خفقان آور است که حتی آزادی‎های (بخوانید بی‎بند و باری ها) کمتر از این هم جایی برای بروز ندارد.
 
در «شرایط» با فیلمی سردستی، شعاری و با صحنه‎ها و بازی‎‎های بد روبه‎رو هستیم که نه ربطی به سینما دارد و نه می‎تواند حرف و منظورش را به‎درستی و در قالبی هنرمندانه بیان کند.
 

فیلم آرگو/ 2012

 
  • کارگردان:بن افلک
  • بازیگران:بن افلک، برایان کرانستون، آلن آرکین، جان گودمن
فیلم آرگو
 
بن افلک، سال 2010، اولین فیلمش را ساخت؛ فیلم «شهر» با روایتی نفس گیر، ما را با گروهی سارق بانک همراه می‎کرد و بیم و تباهی و تردید‎های شخصی‎شان را به خوبی پیش روی تماشاگر قرار می‎داد.
 
اما افلک در دومین گام فیلمسازی‎اش، هنرش را به سیاستمداران آمریکایی فروخت و البته پاداشش را هم دریافت کرد؛ این فیلم اسکار گرفت و کارگردان آن، به وسیله ی همسر باراک اوباما، جایزه را دریافت کرد، ولی اعتبارش به‎عنوان یک هنرمند زیر سوال رفت. آرگو پس از سال‎ها دوباره سراغ ماجرای تسخیر لانه جاسوسی آمریکا می‎رود و به خوبی نشان می‎دهد که چقدر آن زخم کهنه، هنوز تازه است و نظام سلطه را می‎آزارد.
 
اینجا اگرچه به‎لحاظ کیفیت و ساختار با اثر بهتری، نسبت به فیلم های قبلی، مواجه هستیم، با این حال هنوز تحریف‎ها، دروغ پردازی‎ها و یکجانبه نگری ها وجود دارد.
 

300:ظهور یک امپراتور/ 2014

 
  • کارگردان:نوام مارو
  • بازیگران:اوا گرین، رودریگو سانتورو، لینا هدی، دیوید ونهام
 
ظهور یک امپراتور
 
این فیلم، دنباله فیلم 300 است و ظاهرا آن قدر آن فروش و استقبال کذایی، به‎خاطر دروغ پراکنی و جلوه‎‎های ویژه مهیج و سرگرم کننده‎اش، به مذاق کمپانی سازنده خوش آمده که قصد کرده به عقده گشایی خود درباره ایرانی‎ها ادامه بدهد. فیلم به مراتب اثری بی‎ارزش‎تر از قسمت اول است و باز هم با همان شکل و سیاق قصه گویی می‎کند و چیز تازه‎ای ندارد. گو اینکه این‎بار کمی از آن اعتراضات گسترده جهانی را لحاظ کرده و تلاش کرده توانایی‎‎هایی را هم برای ایرانی‎ها در نظر بگیرد. در واقع این ملاحظه هم از قدرت و پیروزی‎‎های تاریخی و انکارناپذیر ایران نشات گرفته است.
 

فیلم دختری تنها در شب به خانه می‎رود/ 2014

 
  • کارگردان:آنالیلی امیرپور
  • بازیگران:شیلا وند، آرش مرندی، مارشال منش، دومنیک رینس
 
دختری تنها در شب به خانه می‎رود
 
فیلم به شیوه سیاه و سفید فیلم‎برداری شده و از لوکیشن‎ها استفاده منحصربه فردی شده است. فیلم ویژگی‎‎های بصری و روایتی جالبی دارد و جلب توجه می‎کند، اما مضمون آن با توجه به حضور یک دختر چادری و محجبه خون آشام که در شهری بد زندگی را می‎گذراند، ارجاعاتی کنایی و تمسخرآمیز به شرایط کنونی ایران دارد که فیلم را تا حد زیادی از سکه می‎اندازد.
 

فیلم گلاب/ 2014

 
  • کارگردان:جان استوارت
  • بازیگران:گائل گارسیا برنال، شهره آغداشلو، گلشیفته فراهانی، کامبیز حسینی، هالوک بیلجینر
 
فیلم گلاب
 
این فیلم ضد ایرانی، ماجرای فتنه و درگیری‎‎های سال 88 را دستمایه خود قرار می‎دهد و این کار را هم به بدترین و غیرهنرمندانه‎ترین و شعاری‎ترین شکل ممکن می‎کند. فیلمنامه، شیوه روایت، ساختار و بازی‎‎های بد، «گلاب» را به نمونه‎ای ابتر از سینمای فرمایشی غرب و آمریکا تبدیل می‎کند. فیلم براساس نوشته و اظهارات مازیار بهاری، خبرنگار بی‎بی سی ساخته شده است.
 

فیلم سپتامبر‎های شیراز/ 2015

 
  • کارگردان:وین بلر
  • بازیگران:آدرین برادی، سلما هایک، شهره آغداشلو، آنتونی عزیزی
 
فیلم سپتامبر‎های شیراز
 
سپتامبر‎های شیراز که براساس کتابی به همین نام نوشته دالیا سافر ساخته شده، جدیدترین فیلم ضد ایرانی هالیوود است. فیلم، قصه یک خانواده یهودی را روایت می‎کند که پس از انقلاب اسلامی ایران در سال 57، شرایط زندگی را برای خود دشوار می‎بینند و برای همین دست به مهاجرت می‎زنند. اتهام رفتار نامناسب نظام جمهوری اسلامی ایران با اقلیت‎ها از جمله یهودیان، از آن برچسب‎های خنده دار و غیرقابل باوری است که فقط آمریکا، صهیونیست‎ها و همتایانشان، قابلیت طرح و ادعای آن را دارند.
 
فیلم با بهره‎گیری از دو ستاره مشهور سینما، برادی و هایک و قصه مثلا پرفراز و نشیب و مهیجش، می‎خواهد تماشاگر را با خود همراه کند و هر طور که هست به بیننده بقبولاند که با وقوع انقلاب اسلامی در ایران، چه به روز اقلیت‎ها آمده است. اما تماشای فیلم و نگاهی گذرا به واقعیات تاریخی و زندگی مسالمت‎آمیز پیروان همه ادیان در ایران، نیت نادرست سازندگان فیلم را خیلی زود برملا می‎کند. خانم آغداشلو هم با حضور در این فیلم، نام خود را به‎عنوان رکورددار بازی در فیلم‎های ضد ایرانی جاودانه کرد.